kpb

5. Objazdowy Festiwal Filmowy WATCH DOCS. Prawa człowieka w filmie - PIĄTEK

5. OBJAZDOWY FESTIWAL FILMOWY WATCH DOCS. PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE


piątek, 16 listopada
Friday, November 16



SALA NIEBIESKA


piątek, 16 listopadaFriday, November 16
19.00    OTWARCIE FESTIWALU


19.15    WIECZÓR NAGRODZONYCH 6. MFF WATCH DOCS. PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE, 2006

NIECH POMSZCZĘ CHOĆ JEDNO Z MYCH OCZU
| AVENGE BUT ONE OF MY TWO EYES
reż. Avi Mograbi, Francja/Izrael 2005, 100'



Rotterdam 2006 - Amnesty International Doen Award
One World 2006


Główna Nagroda WATCH DOCS, MFF WATCH DOCS. PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE 2006

«Panie Boże, proszę Cię, wspomnij na mnie i przywróć mi siły przynajmniej na ten jeden raz! Boże, niech pomszczę raz jeden na Filistynach moje oczy». (Biblia Tysiąclecia, Sdz, 16, 27) Słowa te wypowiedział biblijny Samson. Chwilę potem zginął, grzebiąc jednocześnie pod gruzami świątyni swoich wrogów. To wezwanie do zemsty rozbrzmiewa do dziś echem na Bliskim Wschodzie. Film Aviego Mograbiego analizuje obecność w życiu społecznym Izraela żydowskich mitów samobójczych zestawiając je z sytuacją Palestyńczyków na terytoriach okupowanych.

“O Lord God, remember me, I pray thee, and strengthen me, I pray thee only this once, that I may be avenged of the Philistines. O God, avenge but one of my two eyes”. Thus Scriptural Samson, bound with fetters of brass to the pillars of the temple of Dagon, calls unto his Lord a moment before he brings down the house upon thousands of his enemies and torturers, and upon himself. This call for vengeance still echoes in the Middle East. The film deepens into a politically charged reflection on suicide in Jewish myth and history.


21.00    WIECZÓR NAGRODZONYCH 6. MFF WATCH DOCS. PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE, 2006

NAWET JEŚLI BYŁA KRYMINALISTKĄ...
| EVEN IF SHE HAD BEEN A CRIMINAL…
reż. Jean-Gabriel Périot, Francja 2006, 9'



Documenta Madrid 2006
Tampere 2006 - Grand Prize
Oberhausen 2006


Nagroda im. Jacka Kuronia, MFF WATCH DOCS. PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE 2006

Francja, lato 1944 roku, czas wyzwolenia. Wśród uczuć radości i triumfu, jest też miejsce na inne uczucia. Publicznie upokarzane są kobiety oskarżane o intymne kontakty z Niemcami.

France, summer 1944, a time of liberation. Among the joy and triumph, there are also other emotions. Women accused of intimate relations with the Germans are publicly humiliated.


CHODZĄC PO LINIE
| ON A TIGHTROPE
reż. Peter Lom, Kanada/Norwegia 2006, 60'



IDFA 2006

Główna Nagroda WATCH DOCS, MFF WATCH DOCS. PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE 2006

W sierocińcu w chińskiej prowincji Xingjang ujgurskie dzieci uczą się chodzić po linie. To stara ludowa tradycja. Ujgurowie stanowią największa mniejszość muzułmańska w Chinach. Obawiając się ujgurskiego separatyzmu, Chińczycy rządzą w Xingjang żelazną ręka. Dzieci nie mogą więc praktykować swojej religii.

In an orphanage in the Chinese province of Xinjiang, children study tightrope walking. The children are Uyghurs, the largest Muslim minority in China. Fearing the Uyghurs' separatist movement, China rules with an iron fist in Xinjiang. Youngsters are forbidden to profess their religion, and the regime jumps at every opportunity to glorify the unity of China. Walking the tightrope is an age-old Uyghur tradition, and their feats are spectacular.


22.15    RPA PO APARTHEIDZIE

IDŹ DO LUIZY | GO TO LOUISA 
reż. Grzegorz Pacek, Polska 2005, 42'



Krakowski Festiwal Filmowy 2006 - konkurs ogólnopolski
One World 2006 - konkurs główny: szczególne wyróżnienie
Ukrainian Context, Kijów 2006


Apartheid już nie funkcjonuje w Republice Południowej Afryki, ale jak wyglądają tam dzisiaj stosunki międzyrasowe? Grzegorz Pacek analizuje tę kwestię na przykładzie mikrokosmosu małej fabryki. Głównymi bohaterami jego filmu są: Stach, fabrykant polskiego pochodzenia, Gert, biały menadżer i Andreas, zuluski robotnik. Cała społeczna rzeczywistość w filmie Packa wskazuje na swojej zakorzenienie w tak długo w Południowej Afryce obecnym systemie niewolnictwa.

Apartheid no longer exists in the Republic of South Africa, but what is the situation surrounding racial relation today? Grzegorz Pacek analyzes this issue based on the example of a microspace of a small factory. The film’s main characters are: Stach, a manufacturer of Polish descent, Gert, a white manager and Andreas, a Zulu worker. The entire social reality in Pack’s film points at its roots in the slavery system, which existed for so long in South Africa.


SALA BIAŁA


19.15
    WIECZÓR NAGRODZONYCH 6. MFF WATCH DOCS. PRAWA CZŁOWIEKA W FILMIE, 2006

JAK TO SIĘ ROBI | HOW TO DO IT
reż. Marcel Łoziński, Polska 2006, 90'



Era Nowe Horyzonty 2006

Jak to się robi to prowokacyjny obraz nadwiślańskiego modelu demokracji. Piotr Tymochowicz, doradca medialny, postanowił udowodnić, że z każdego człowieka można ulepić polityka. Na casting zgłosiło się kilkaset osób. Kilkunastu z nich rozpoczęło szkolenie. Dotrwał jeden.

This is a provocative picture of Polish democracy. Piotr Tymochowicz, media advisor, decided to prove that anybody could be formed and become politician. Hundreds of people attended the casting for it. Several of them started the training. Only one of them completed it.

(katalog 7. MFF Era Nowe Horyzonty / 7. IFF Era New Horizons)


21.00    PANORAMA FILMÓW O PRAWACH CZŁOWIEKA

BLOKADABLOCKADE
reż. Sergei Loznitsa, Rosja 2005, 52'



Rotterdam 2006
Cracow FF 2006 - Grand Prix
Karlovy Vary 2006
Documenta Madrid 2006
Visions du Reel, Nyon 2006

Mistrzowski film montażowy Loznicy zbudowany jest wyłącznie z materiałów filmowych z oblężonego w czasie II wojny światowej Leningradu, znalezionych w moskiewskich archiwach. Nieme w oryginałach obrazy zostały tu uzupełnione o skrupulatnie zrekonstruowaną ścieżkę dźwiękową. Zabieg ten przyniósł niezwykły efekt - wrażenie reanimacji rzeczywistości, bezpośredniego z nią kontaktu, właściwego czasowi teraźniejszemu.

Sergey Loznitsa's editing masterpiece consists solely of archival films from the WWII siege of Leningrad discovered in Moscow's archives and features a meticulously reconstructed state-of-the art soundtrack added to the original silent footage. The result gives viewers an eerie impression of being not an observer, but virtually a participant in the events as they unfold in Leningrad's reanimated reality. 


PUNAM  (EN) 
reż. Lucian Muntean, Serbia 2005, 27'



Krakowski Festiwal Filmowy 2006
Parnu 2006
One World 2006
Godność i praca, Gdańsk 2006
Human Rights Watch NY 2006


Nepalskie miasto Bhaktapur. Punam Tamang ma dziś dziewięć lat. Gdy miała pięć, zmarła jej matka, zostawiając Punam z ojcem, nowonarodzoną siostrą Rabiną i dwuletnim bratem Kriszną. Dzieci rzadko widzą ojca, pracującego od świtu do nocy, by zarobić na ich szkolne czesne (1,5 dolara amerykańskiego za jedno dziecko miesięcznie). Dlatego w ciągu dnia to Punam pełni rolę głowy rodziny. Uboga, pięcioklasowa szkoła stanowi dla niej jedyny znak nadziei na łatwiejszą przyszłość.

The Nepal city of Bhaktapur. Today Punam Tamang is nine years old. When she was five, her mother died leaving Punam with her father, newborn sister Rabina and two-year-old brother Krishna. The children seldom see their father, who works from dawn till late night to earn money for their school tuition (1.5 US dollars monthly for each child). Therefore, during the day Punan serves as the head of the family. The poor, five-grade school she attends is her only hope for an easier future.


22.30    PANORAMA FILMÓW O PRAWACH CZŁOWIEKA

STRZAŁY W DZIELNICY - OPOWIEŚĆ Z BED-STUY | BULLETS IN THE HOOD: A BED-STUY STORY
reż. Terrence Fisher, Daniel Howard, USA 2005, 23'



Sundance FF 2005 - Special Jury Award
Tribeca FF 2005
San Francisco IFF 2005
Henry Hampton Award for Excellence in Film & Digital Media 2006


W 2004 r. 19-letni reżyser filmu, Terrence Fisher, był świadkiem zabójstwa. Jego najlepszy przyjaciel został zastrzelony przez policjanta. Sąd uznał to wydarzenie za tragiczną pomyłkę i policjanta nie skazano. Terrence Fisher z Danielem Howardem (także operatorem kamery i montażystą) zrobili dokument o swoich rówieśnikach, którzy stracili ośmiu przyjaciół w strzelaninach w brooklyńskim osiedlu Bedford-Stuyvesant w Nowym Jorku.

In 2004, a 19-year-old director of the film, Terence Fisher, witnessed a homicide. A policeman gunned down his best friend. The court found this incident to be a tragic mistake, and the policeman was not convicted of murder. Terence Fisher and Daniel Howard (who is also the cinematographer and editor) have made a documentary about their peers, who lost eight friends in shootings in Brooklyn's Bedford- Stuyvesant neighborhood. 

Pokazy w ramach 5. Objazdowego Festiwalu Filmowego WATCH DOCS. Prawa człowieka w filmie.

ZAPRASZAMY!

Bookmark and Share