kpb

Letnie Tanie Kinobranie: Hanami, Babel - i inne spotkania na krańcach świata

WAKACYJNY PRZEGLĄD FILMOWY:
LETNIE TANIE KINOBRANIE

TYDZIEŃ 2
17 - 23 LIPCA:
HANAMI, BABEL - I INNE SPOTKANIE NA KRAŃCACH ŚWIATA

zobacz lub pobierz program ramowy na Tydzień 2. - TUTAJ


W programie (w kolejności alfabetycznej):

(N) - Sala Niebieska
(C) - Sala Czerwona

(B) - Sala Biała

2 DNI W PARYŻU | 2 DAYS IN PARIS
reż. Julie Delpy, Francja/Niemcy 2007, 96'

TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 20 lipca, godz. 19.00
(N)
wtorek, 21 lipca, godz. 21.00 (N)
środa, 22 lipca, godz. 16.00 (C)

Francuskie Nagrody Filmowe - Cezary 2008: najlepszy scenariusz oryginalny - Julie Delpy - nominacja
Nagrody Kina Niezależnego - Independent Spirit Awards 2008: najlepszy debiut - nominacja

Filmowy debiut znanej aktorki Julie Delpy (Przed wschodem słońca, Przed zachodem słońca). Wyjątkowo pikantna komedia o wyprawie pewnej nowojorskiej pary do Paryża.

Francuzka Marion (Julie Delpy) i Amerykanin Jack (Adam Goldberg) postanawiają ożywić swój związek i wyruszają w poszukiwaniu zagubionego gdzieś po drodze romantyzmu na Stary Kontynent. W drodze powrotnej z "podróży życia", która okazała się pasmem kłótni i nieporozumień, zatrzymują się na dwa dni w Paryżu. To doskonała okazja, by odwiedzić przyszłych teściów Jacka, którzy niestety nie znają angielskiego… Spotkanie z nimi oraz całym zastępem eks-chłopaków Marion obnaży różnice kulturowe dzielące Europejczyków i Amerykanów, a także powie sporo prawdy o odwiecznej wojnie płci, widzów zaś rozbawi do łez!

W głównych rolach występują Julie Delpy, Adam Goldberg (Jak stracić chłopaka w 10 dni, Déjà vu), Daniel Brühl (Good Bye, Lenin!).

BABEL | BABEL
reż. Alejandro González Iñárritu, USA/Francja/Meksyk 2006, 142'

TERMINY POKAZÓW:
piątek, 17 lipca, godz. 22.15
(C)
sobota, 18
 lipca, godz. 15.00 (N)
niedziela, 19 lipca, godz. 21.15 (N)
czwartek, 23 lipca, godz. 21.45 (B)

Cannes 2006:nagroda dla najlepszego reżysera
,
Nagroda Jury Ekumenicznego
Oscary 2007: najlepsza muzyka - Gustavo Santaolalla
5 nominacji w kategoriach: najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepszy scenariusz oryginalny - Guillermo Arriaga, najlepsza aktorka drugoplanowa - Adriana Barraza, najlepsza aktorka drugoplanowa - Rinko Kikuchi, najlepszy montaż
Złoty Glob 2007 - najlepszy film, dramat
6 nominacji do Złotych Globów w kategoriach: najlepszy reżyser, najlepszy scenariusz, najlepsza aktorka drugoplanowa - Adriana Barraza, najlepsza aktorka drugoplanowa - Rinko Kikuchi, najlepszy aktor drugoplanowy - Brad Pitt, najlepsza muzyka

Znakomicie przyjęty przez publiczność dramat Alejandro Gonzáleza Iñárritu. Babel zwieńcza trylogię zapoczątkowanej filmami Amores Perros i 21 gramów.

Na pustyni dwóch marokańskich chłopców pilnuje należącego do ich rodziny stada kozłów. Postanawiają wypróbować należącą do nich broń. Wystrzelona kula nieoczekiwanie sprowokuje niekontrolowaną lawinę zdarzeń.

W jednej chwili zderzają się ze sobą losy czterech rodzin, zamieszkujących trzy odmienne kontynenty: amerykańskiego małżeństwa na wakacjach, głuchej i zbuntowanej japońskiej nastolatki oraz meksykańskiej niańki, bez zezwolenia przemycającej parę amerykańskich dzieci za granicę. Żadna z tych osób nigdy się nie spotka, pomimo więzi, która ich niespodziewanie połączy.

Iñárritu zaangażował do filmu gwiazdy kina światowego: Cate Blanchett, Brada Pitta oraz Gaela Garcíę Bernala.

Alejandro González Iñárritu o swoim filmie: Mówiąc Babel myślimy o wieży, którą zbudowali ludzie, pragnąc osiągnąć granice niebios i zrównać się z bogami. I wówczas Bóg w gniewie poplątał im języki. Z tego powodu mówimy w tak odmienny sposób. Według mnie nie na tym polega problem. Językowe granice można przełamać bardzo łatwo. Problem stanowią idee i uprzedzenia, które oddzielają nas od siebie nawzajem. O tym opowiada mój film. Chciałem, żeby mówił w tym samym czasie o tym, co nas dzieli i o tym, co nas łączy. Uważam, że to jest kluczowy element. Co sprawia, że mimo dzielących nas różnic jesteśmy mieszkańcami tego samego świata? W swoim filmie chciałem przede wszystkim uwypuklić łączące nas podobieństwa i mam nadzieję, że mój film dobrze je wyraża.

Ekipa filmowa Babel składa się ze stałych współpracowników Iñárritu: operatora Rodrigo Prieto (poza tym autora zdjęć do m.in.: Tajemnic Brokeback Mountain, Fridy i 25-tej godziny) i kompozytora Gustavo Santaolallę (także: Tajemnice Brokeback Mountain i Dzienniki motocyklowe).

BEZPAŃSKIE PSY | SAG-HAYE VELGARD
reż. Marzieh Meshkini, Francja/Iran 2004, 93'

TERMINY POKAZÓW:
wtorek, 21 lipca, godz. 17.00 (N)

środa, 22 lipca, godz. 20.00 (C)
czwart
ek, 23 lipca, godz. 15.00 (N)

Młode rodzeństwo, Gol Ghoti i Zahed, co noc odwiedza swą matkę w więzieniu, by spać z nią w jej celi. Gdy pewnego wieczora tym "nocnym więźniom" zabroniono wstępu na teren więzienia, ruszają na ulice Kabulu, by dokonać jakiegoś przestępstwa i dać się zaaresztować. Wydaje im się, że to jedyny sposób, by ponownie ujrzeć matkę. Z uratowanym przed bandą dzieciaków psem u boku wkraczają w pełen niebezpieczeństw świat dorosłych.

Marziyeh Meshkini, żona reżysera Mohsena Makhmalbafa (Kandahar) i matka reżyserek filmowych Samiry i Hany powraca z drugim, po debiucie Dzień, w którym stałam się kobietą, filmem. Przedstawia widzom dziecięcą odyseję - barwną, komiczną, tragiczną i pełną mądrości zarazem. Film został nakręcony w Afganistanie w 2003 roku, a jego akcja toczy się podczas drugiej rocznicy wydarzeń 11 września. Oparty jest na prawdziwych zdarzeniach, których świadkiem była Meshkini, gdy szukała plenerów do O piątej po południu, filmu swej córki. Praktycznie jak na dłoni widać tu powiązania pomiędzy współczesnym kinem irańskim a włoskim neorealizmem.

Bezpańskie psy są uderzająco piękne i pełne surrealistycznych, poetyckich obrazów.

BOMBON. HISTORIA PEWNEJ PRZYJAŹNI | BOMBON. EL PERRO
reż. Carlos Sorin, Argentyna 2004, 97'

TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 20 lipca, godz. 17.00
(N)
środa, 22 lipca, godz. 22.00 (C)
czwartek, 23 lipca, godz. 19.00 (N)

MFF w San Sebastian 2004: nagroda FIPRESCI
Argentyński kandydat do Oscara 2005

Najbardziej utytułowany reżyser argentyński ostatnich lat, autor obsypanych nagrodami na całym świecie Prostych historii, opowiada w wzruszający i prosty sposób o zwykłych ludziach i ich marzeniach.

Bombon. Historia pewnej przyjaźni to nagrodzona na festiwalu w San Sebastian opowieść o mechaniku samochodowym, którego życie odmienia się w sposób radykalny, gdy przypadkiem zostaje właścicielem pięknego doga argentyńskiego.

EXILS | EXILS
reż. Tony Gatlif, Francja/Japonia 2004, 103'

TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 20 lipca, godz. 15.00
(N)
wtorek, 21 lipca, godz. 22.00 (C)
czwartek, 23 lipca, godz. 16.00 (N)

Nagroda za reżyserię - Cannes 2004

Znakomity film drogi, o podróży w poszukiwaniu własnych korzeni, prawdy o swojej tożsamości. Exils zrealizował Tony Gatlif, twórca Vengo i Transylwanii.

Pewnego dnia Zano składa swojej ukochanej Naimie szaloną propozycję wspólnego wyjazdu do Algieru. Czeka ich podróż przez Francję i Hiszpanię do ojczyzny, którą ich rodzice musieli opuścić. 

Zagubiona pośród pułapek emigracyjnego życia para bohaterów bez wahania wyrusza w drogę, a ich jedyny bagaż stanowi muzyka. Nim podejmą decyzję o przekroczeniu Atlantyku, zachłyśnięci wolnością poddają się zmysłowej atmosferze Andaluzji. 

W krainie przypadkowych spotkań, głośnego techno i muzyki flamenco Zano i Naima cofają się w czasie do chwil wygnania. Cały czas z nadzieją, że na końcu podróży uda im się odnaleźć swą tożsamość.

W filmie występują Romain Duris (W rytmie serca, Smak życia, Niebo nad Paryżem) i Lubna Azabal (W sieci kłamstw, Paradise Now).

HANAMI - KWIAT WIŚNI | KIRSCHBLÜTEN - HANAMI
reż. Doris Dörrie, Niemcy/Francja 2008, 127'

TERMINY POKAZÓW:
piątek, 17 lipca, godz. 20.00
(C)
sobota, 18
 lipca, godz. 19.00 (N)
niedziela, 19 lipca, godz. 15.00
(N)

Europejskie Nagrody Filmowe 2008, nominacja: najlepszy aktor - Elmar Wepper
Niemieckie Nagrody Filmowe 2008: najlepszy aktor, najlepsze kostiumy, 5 nominacji: najlepszy film, najlepsza reżyseria, najlepszy scenariusz - Doris Dörrie, najlepsza kobieca rola drugoplanowa - Hannelore Elsner
MFF w Seattle 2008: najlepszy film

Japoński zwyczaj każe celebrować Hanami, czyli wspólne podziwianie rozkwitu wiśni wraz z rodziną i przyjaciółmi. Zapracowani Japończycy wylegają tłumnie do parków, aby przypomnieć sobie o sprawach najistotnieszych. Bo różowo-białe kwiaty to sygnał rozpoczęcia wiosny, a zatem - symbol życia, siły, młodości, piękna i przebudzenia, ale także tego, że życie składa się z wielu etapów i że szybko przemija. 

Niemieckie małżeństwo Rudi (Elmar Wepper) i Trudi (Hannelore Elsner) są niczym stare drzewa. Czas rozkwitu ich wieloletniego związku przypadł zapewne na okres wychowywania trójki dzieci. Ale dzieci dorosły, są daleko, niemalże obce. Teraz rytm dni w tym małżeństwie odmierzają małe rytuały.

Pewnego dnia Trudi dowiaduje się o chorobie męża. Postanawia nieść ciężar sama i nie informuje Rudiego o diagnozie. Chce wypełnić wspólny czas, jaki im pozostał. Może uda się odbudować relacje z dziećmi i wnukami? Wyprawa do Berlina kończy się fiaskiem. Spotkanie rodziców z dziećmi wywołuje obustronną frustrację.

Poza dziećmi żyjącymi w stolicy jest wprawdzie jeszcze ukochany syn Trudi - Karl, ale on żyje w Japonii. A domator Rudi na pewno nie da się przekonać do tak dalekiej podróży. Żonie z trudem udaje się namówić go, aby z Berlina udali się nad morze. Może tam uda im się na chwilę być naprawdę razem. Po raz pierwszy od lat. I prawie się udaje. Tyle, że o poranku Rudi nie może obudzić żony. Trudi odeszła we śnie.

Rozmowa z przyjaciółką córki uświadamia mężczyźnie, że nie znał swojej żony. I że ona poświęciła swoje pasje i marzenia, aby żyć u jego boku i wspierać rodzinę. Rozpaczy po jej stracie towarzyszy więc ogromne poczucie winy. Teraz to on chciałby zrobić coś dla niej. I jakby nie dopuszczając do świadomości myśli, że jest już za późno, Rudi wyrusza w podróż do Japonii, by odnaleźć Karla.

Znana niemiecka reżyserka Doris Dörrie film Hanami - Kwiaty wiśni oparła na własnych doświadczeniach. Kilkanaście lat temu Dörrie przeżyła śmierć męża - operatora Helge Weindlera. Weindler zmarł nieoczekiwanie w 1996 r. na zapalenie opon mózgowych, na które zapadł po tym, jak udało mu się pokonać chorobę nowotworową.

Film jest także kolejnym, w którym reżyserka dzieli się z widzami swoją fascynacją Japonią. Sama Dörrie jest buddystką, znawczynią japońskiej kultury. Główną inspiracją dla Hanami był film japońskiego mistrza Yasujirō Ozu Tokijska opowieść. W Tokijskiej opowieści rodzice-staruszkowie odwiedzają dzieci w stolicy, jednak te są zbyt zaabsorbowane własnymi sprawami, aby poświęcić im czas. Jak tłumaczy reżyserka: Zainspirowana filmem Ozu podchwyciłam i rozwinęłam wątek owdowiałego ojca, który podróżuje z Niemiec do ojczyzny japońskiego reżysera, gdzie spotyka Yu, młodą tancerkę Butoh. Ona zainteresuje się jego losem, mimo, że dzieli ich bariera językowa i kulturowa.

Hanami - Kwiaty wiśni jest jednak przede wszystkim filmem o miłości. Jak dodaje Doris Dörrie: Tak jak wszystko, miłość przemija. Trzeba dać jej szansę, aby mogła się ujawnić w pełni: w całej swojej potędze, także poprzez wielkie cierpienie. Japończycy siadają pod kwitnącymi drzewami wiśni ponieważ są one wówczas przejmująco przepiękne, a jednocześnie - świadomość, że okres ich kwitnienia jest taki krótki jest bolesna. Jeżeli przegapisz ten szczególny moment, za chwilę jest już po wszystkim. Podobnie jest z miłością: trzeba jej wyczekiwać, dać szansę rozkwitnąć i kiedy tak się stanie - trzeba być przy tym, aby ją podziwiać.

JEDEN DZIEŃ W EUROPIE | ONE DAY IN EUROPE
reż. Hannes Stöhr, Niemcy/Hiszpania 2005, 95'

TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 20 lipca, godz. 21.00
(N)
środa, 22 lipca, godz. 19.00 (N)
czwartek, 23 lipca, godz. 17.00 (N)

Cztery miasta, osiem języków i fala napadów w dzień finału piłkarskiej Ligi Mistrzów. Witamy w Europie.

Oto cztery barwne, pełne humoru opowieści o ekscentrycznych postaciach i zabawnych nieporozumieniach, do których nierzadko prowadzą próby nawiązania kontaktu pomiędzy różnymi kulturami. Wszystkie historie rozgrywają się jednego dnia w różnych miastach, a problem bariery językowej doprawiony jest zamieszaniem innego rodzaju: w tym właśnie dniu cała Europa emocjonuje się finałem piłkarskiej Ligi Mistrzów, który rozgrywają w Moskwie drużyny Galatasaray Istambuł i Deportivo La Coruna...

Reżyser Hannes Stöhr w swym drugim filmie fabularnym w interesujący i pełen uroku sposób pokazuje Europejczyków, którzy poznają się, podróżują, przyjeżdżają i wyjeżdżają, czasem nie mogą się porozumieć, a czasem bardzo się do siebie zbliżają.

Reżyser o filmie: Jeden dzień w Europie to film o chwili obecnej, ale porusza też temat pewnej utopii. Pewnego dnia będziemy mieć Stany Zjednoczone Europy, gdzie znajdzie się zarówno Moskwa jak i Istambuł. Jak będziemy się porozumiewać? Po hiszpangielsku, czy w anglo-deutsch? Może we franglais albo frallemand? Obstawiam europejski angielski okraszony leitmotiv i kaputt, oraz mise en scène i siestą, z ciao i chill-outem, a także nasdrovje i merhaba.

JESZCZE DALEJ NIŻ PÓŁNOC | BIENVENUE CHEZ LES CH'TIS
reż. Dany Boon, Francja 2008, 106'

TERMINY POKAZÓW:
piątek, 17 lipca, godz. 19.00
(N)
sobota, 18
 lipca, godz. 16.00 (C)
niedziela, 19 lipca, godz. 20.00
(C)
 
Obejrzyj francuską komedię wszech czasów!

Jeszcze dalej niż północ
nad Sekwaną pobija rekordy oglądalności. Film zgromadził we Francji zyski w wysokości ponad 200 milionów dolarów i jest też najbardziej dochodową w tym roku, nie pochodzącą z Hollywood, produkcją filmową na świecie.

Ciepła i niezwykle zabawna komedia przywołująca klimatem inną popularną w Polsce francuską komedię, Gusta i guściki.

Philippe Abrams jest naczelnikiem poczty w Salon-de-Provence. Ma synka i żonę Julie o skłonnościach depresyjnych, która marzy, by zamieszkać na Lazurowym Wybrzeżu. Philippe pragnie uszczęśliwić ją za wszelką cenę. Dopuszcza się oszustwa w nadziei na uzyskanie posady na Riwierze. Niestety, przekręt wychodzi na jaw. Za karę zostaje oddelegowany do Bergues, małego miasteczka na północy Francji.

Abramsowie, typowi południowcy, wyobrażają sobie Północ jako zimną krainę, zamieszkaną przez ciemny lud, posługujący się niezrozumiałym narzeczem - „cheutimi”. Philippe jedzie sam, rodzina zostaje w Prowansji. Ku jego wielkiemu zaskoczeniu, miasteczko okazuje się urokliwe, a mieszkańcy - gościnni i sympatyczni. Znajduje nawet przyjaciela - to listonosz i miejscowy dzwonnik, rozdarty pomiędzy wymaganiami zaborczej matki a miłością koleżanki z pracy. Philippe co drugi weekend spędza z rodziną. Początkowo próbuje przekonać żonę o zaletach Północy, ale ona nie chce mu uwierzyć. Twierdzi, że mąż kłamie, by jej nie martwić. Wreszcie, dla świętego spokoju, Philippe postanawia utrzymywać ją w przekonaniu, że pobyt w Bergues to prawdziwe piekło.

Od tej chwili żyje w wygodnym kłamstwie: przez dwa tygodnie świetnie się bawi w towarzystwie Antoine’a, co drugi weekend wraca pod opiekę żony, która czuje się potrzebna i coraz skuteczniej walczy z depresją. Wszystko idzie dobrze do chwili, gdy Julie postanawia przeprowadzić się do Bergues, by towarzyszyć mężowi „na zesłaniu”...

MIASTO GNIEWU | CRASH
reż. Paul Haggis, USA/Niemcy 2004, 112'

TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 20 lipca, godz. 20.00
(C)
wtorek, 21 lipca, godz. 15.00 (N)
czwartek, 23 lipca, godz. 21.00 (N)

Oscary 2006: najlepszy film roku, najlepszy scenariusz oryginalny - Robert Moresco i Paul Haggis, najlepszy montaż
- 3 nominacje: najlepsza reżyseria, najlepszy aktor drugoplanowy - Matt Dillon, najlepsza piosenka (
In the Deep)
Złote Globy 2006 - 2 nominacje: najlepszy scenariusz, najlepszy aktor drugoplanowy - Matt Dillon
Włoskie Nagrody Filmowe Dawidy Donatella: najlepszy film zagraniczny
Brytyjskie Nagrody Filmowe BAFTA: najlepsza aktorka drugoplanowa - Thandie Newton, najlepszy scenariusz oryginalny
- 7 nominacji, m.in.: najlepszy film, najlepsza reżyseria, najlepsze zdjęcia, najlepszy aktor drugoplanowy - Matt Dillon i Don Cheadle

 
Obsypany nagrodami poruszający dramat Paula Haggisa (W dolinie Elah) w doborowej obsadzie!

Niezależnie od pozycji społecznej, rasy, płci i przekonań religijnych łączy nas jedno... niewiele wiemy o sobie. Skoro nie jesteśmy w stanie poznać do końca samych siebie, zawsze w kontaktach z innymi będziemy opierać się na stereotypach i uprzedzeniach. Tak, jak bohaterowie filmu - ósemka osób mieszkających w Los Angeles, pozornie nie związanych ze sobą.

Pewnego dnia przy drodze zostaje odkryte ciało brutalnie zamordowanego mężczyzny. Aby odkryć kto jest mordercą akcja filmu cofa się o 24 godziny śledząc działania wspomnianych 8 osób, które mogą być zamieszane w tę zbrodnie...

Od 25 lat mieszkałem w Los Angeles i doświadczyłem na własnej skórze tutejszej odmiany walki rasowej i klasowej, mówi Haggis. Na co dzień widziałem różne rodzaje dyskryminacji. Zaobserwowałem też , jak staramy się je usprawiedliwić i zorganizować sobie życie w taki sposób, aby jak najmniej mieć z nimi do czynienia. Udajemy wręcz, że one nie istnieją. Mój film nie traktuje jednak o problemach klasowych czy rasowych. Chodzi w nim o obawę przed obcymi. Miasto gniewu traktuje o nietolerancji i współczuciu. Pokazuje, że sami nie chcemy być oceniani, ale nie widzimy nic złego w ocenianiu innych.
 
Los Angeles stało się centralną postacią w historii, ze względu na swoją ilość mniejszości etnicznych, które w nim występują. Don Cheadle zaznacza, że Los Angeles jest również jednym z pierwszych miejsc, w którym biali staną się niebawem mniejszością, co niewątpliwie czyni tę społeczność wyjątkową.

Prowokujący i nieprzewidywalny obraz, jeden z najciekawszych amerykańskich filmów 2004 roku. Niezależna produkcja z gwiazdorską obsadą.

W filmie występują m.in. Sandra Bullock (Miss Agent, Narzeczony mimo woli), Don Cheadle (Hotel Ruanda, Po zachodzie słońca), Matt Dillon (Factotum, Miasto duchów) i Thandie Newton (W pogoni za szczęściem, W.).

NA KRAWĘDZI NIEBA | AUF DER ANDEREN SEITE DES LEBENS
reż. Fatih Akin, Niemcy/Turcja/Włochy 2007, 122'

TERMINY POKAZÓW:
piątek, 17 lipca, godz. 15.00
(N)
sobota, 18
 lipca, godz. 20.00 (C)
niedziela, 19 lipca, godz. 17.15
(N)

MFF w Cannes 2007: najlepszy scenariusz - Fatih Akin
Francuskie Nagrody Filmowe Cezary 2008 - nominacja: najlepszy film zagraniczny
Europejskie Nagrody Filmowe 2007 - najlepszy scenariusz, nominacje: najlepszy film, najlepszy reżyser
Niemieckie Nagrody Filmowe 2008 - najlepszy film, najlepsza rezyseria, najlepszy scenariusz, najlepszy montaż

Wielokrotnie nagradzany film Fatiha Akina, twórcy Głową w mur nagrodzonego Złotym Niedźwiedziem i Europejską Nagrodą Filmową dla Najlepszego Filmu, a także dokumentu Życie jest muzyką. Pełen humanizmu dramat i niezwykły portret wielokulturowej Europy.

Opowieść o szóstce ludzi, których losy przecinają się w fatalnym zbiegu okoliczności.

Owdowiały Ali zakochuje się w prostytutce Yeter. Para szybko zamieszkuje razem. Pogrążony w książkach syn Alego, Nejat na początku stanowczo sprzeciwia się wyborowi ojca. Kiedy jednak dowiaduje się, że kobieta większość swych ciężko zarobionych pieniędzy wysyła do domu w Turcji, by jej córka mogła studiować na uniwersytecie nawiązuje się między nimi nić sympatii.

Po niespodziewanej śmierci kobiety Nejat wyrusza w podróż do Stambułu w poszukiwaniu jej córki Ayten. Chłopak decyduje się pozostać w Turcji, nie wie jednak, że dwudziestokilkuletnia działaczka polityczna, Ayten jest już w Niemczech, gdzie ukrywa się przed turecką policją. Całkiem sama i bez grosza, Ayten zaprzyjaźnia się z niemiecką studentką, Lotte, która natychmiast poddaje się urokowi tureckiej dziewczyny.

Lotte zaprasza buntowniczkę Ayten do swego domu, prosząc, by ta z nią zamieszkała. Ta propozycja bardzo nie podoba się konserwatywnej matce młodej Niemki, Susanne. Ostatecznie Ayten zostaje zatrzymana i zamknięta w celi, gdzie czeka kilka miesięcy na azyl polityczny. Kiedy jej prośba zostaje odrzucona, dziewczyna zostaje deportowana do Turcji i osadzona w tamtejszym więzieniu. Lotte postanawia porzucić wszystko, by pomóc przyjaciółce. Przypadkowe spotkanie w księgarni sprawia, że Lotte staje się współlokatorką Nejata.

Fatih Akin o swoim filmie: Czułem, że aby naprawdę dorosnąć, muszę zrobić trzy filmy. Można nazwać to trylogią, ale to w zasadzie trzy odrębne obrazy, które łączy wspólna tematyka - miłość, śmierć i zło. Głową w mur opowiada o miłości. Na krawędzi nieba jest o śmierci. Śmierci rozumianej w ten sposób, że kres każdego życia oznacza zarazem narodziny, jako że zarówno śmierć, jak i narodziny otwierają drzwi do innego wymiaru.

PERSEPOLIS | PERSEPOLIS
reż. Vincent Paronnaud i Marjane Satrapi, Francja/USA 2007, 95'

TERMINY POKAZÓW:
wtorek, 21 lipca, godz. 20.00 (C)

środa, 22 lipca, godz. 17.15 (N)
czwart
ek, 23 lipca, godz. 22.15 (C)

MFF w Cannes 2007: Nagroda Jury
Oscary 2008: najlepszy pełnometrażowy film animowany - nominacja
Z
łote Globy 2008: najlepszy film obcojęzyczny - nominacja
Cezary 2008 - 6 nominacji, m.in.:
najlepszy film, najlepszy scenariusz adaptowany, najlepszy debiut reżyserski

Ten film trafi do każdego, od Baltimore do Pekinu, kto kiedykolwiek miał rodzinę, władzę polityczną nad sobą i aspirował do osobistego szczęścia.


Pamiętacie jeszcze czas, gdy z grzecznego i miłego dziecka zmieniliście się w zbuntowanego nastolatka, marzącego o nieograniczonej wolności i swobodzie? A teraz wyobraźcie sobie to wszystko w realiach Iranu, podczas rewolucji islamskiej, za rządów ajatollaha Chomeiniego...

Persepolis to film dla każdego. Dla miłośników komiksu, animacji i dobrego kina. Dla dzisiejszych trzydziestolatków, którzy będą mogli przypomnieć sobie czas swojego dojrzewania w Polsce przełomu lat 70. i 80. Dla osób pragnących poznać prawdę o Iranie i Irańczykach. Dla kobiet poszukujących swojego miejsca na ziemi. To lekcja kobiecości, tolerancji i … rocka.

Dziewięcioletnia Marjane z zapałem rozczytuje się w komiksowej wersji Materializmu dialektycznego, wychowana w nieco zwariowanej, inteligenckiej rodzinie marzy o zostaniu prorokinią. Poznajemy ją (a wraz z nią Iran), gdy fundamentaliści przejmują władzę, zmuszając kobiety do noszenia chust, a mężczyzn do zapuszczania brody. Obserwujemy jej inteligentną grę ze „stróżami moralności”, odkrywanie zakazanego punku, Abby i Iron Maiden. Kiedy nasilają się prześladowania i wojna Iran-Irak nabiera gwałtowności, Marjane zostaje wysłana przez troskliwych rodziców do szkoły w Austrii.

Persepolis to odkrycie festiwalu w Cannes 2007; film został wyróżniony Nagrodą Jury. Film jest ekranizacją  autobiograficznej powieści komiksowej, której autorką jest sama Marjane Satrapi. Za pomocą prostych, nieco schematycznych, ale dzięki temu bardziej wyrazistych rysunków udało się przedstawić skomplikowane relacje między życiem prywatnym a polityką. Oczami inteligentnego dziecka obserwujemy jak Iran, w którym panowała wolność, a ludzie żyli szczęśliwie, powoli zmienia się w zamkniętą klatkę, gdzie za noszenie adidasów i przypinki z Michaelem Jacksonem można zostać zatrzymanym na ulicy.

PODRÓŻ ZE ZWIERZĘTAMI DOMOWYMI | PUTESZESTWIJE S DOMASZNIMI ŻYWOTNYMI
reż. Wiera Storożowa, Rosja 2007, 97'

TERMINY POKAZÓW:
piątek, 17 lipca, godz. 17.10
(N)
sobota, 18
 lipca, godz. 21.15 (N)
niedziela, 19 lipca, godz. 16.00
(C)

MFF w Moskwie 2007 - Grand Prix
FF Wschodnioeuropejskiego Kina w Cottbus 2007 - nagroda FIPRESCI, nagroda Don Kichota, nagroda Jury Ekumenicznego, specjalne nagrody: najlepsza reżyseria, największy wkład artystyczny - Ksenia Kutepowa

Natalia (Ksenia Kutepowa) mieszka na stacji niedaleko torów kolejowych. Codziennie doi krowę, а gospodarz - jej mąż - sprzedaje mleko pasażerom z przejeżdżających obok pociągów. Zabrał on Natalię z domu dziecka, gdy miała 16 lat. Od tego czasu jej życie kręci się wokół domu, chlewu i pociągów, które przejeżdżają pod jej oknami bez zasłon do zupełnie nieznanego świata.

Natalia nie kocha męża, ale nie może wyobrazić sobie życia bez niego. Do czasu, kiedy pewnego dnia umiera on na zawał serca. Natalia musi się teraz nauczyć samodzielnego życia, stara się zrozumieć kim jest i co jej jest potrzebne do szczęścia. W jej domu zaczyna grać muzyka, pojawia się pies Koszczej, koza Berta, kolorowy telewizor i kierowca - Serega. Natalia mówi mu wprost: Mężczyzna nie jest mi potrzebny. Ja chcę mieć dziecko. Stale go wygania, ale on ciągle wraca - ciężarówka przy domu obok torów kolejowych staje się elementem krajobrazu.

Lecz Natalia nie potrzebuje takiego życia. Życie rodzinne i praca w gospodarstwie, którą obiecuje Natalii Serega, to powtórzenie sytuacji z poprzednim mężem. Ona postanawia zrealizować siebie w pełni. W końcu wybiera się w podróż. W podróż ze swoimi zwierzętami domowymi.

Reżyserka filmu Wiera Storożewa o swoim filmie: Zanim zaczął powstawać ten film, mocno kłóciłam się z autorem scenariusza, Arkadijem Krasilszczikowym, o czym dokładnie jest ten film - o miłości czy o wolności? Arkadij naciskał, że film jest przede wszystkim o zwróceniu człowiekowi wolności, a nie o miłości w powszechnym znaczeniu tego słowa. Przywrócenie wolności i szukanie swojego miejsca w tym świecie - to podstawowy przekaz tego filmu.

POWRÓT DO GARDEN STATE | GARDEN STATE
reż. Zach Braff, USA 2004, 102'

TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 20 lipca, godz. 16.00
(C)
wtorek, 21 lipca, godz. 19.00 (N)
środa, 22 lipca, godz. 21.00 (N)

Rewelacja amerykańskiego kina niezależnego. Debiut Zacha Braffa z Natalie Portman entuzjastycznie przyjęty przez publiczność.

Dwudziestoparoletni Andrew Largeman (Zach Braff) większość swojego dotychczasowego życia spędził na silnych środkach antydepresyjnych. Z przepisanego mu na lata, przez ojca psychiatrę (Ian Holm), letargu wyrywa go powrót do rodzinnego New Jersey, gdzie nagle zmarła mu matka. Tych kilka dni spędzonych w „Zielonym Stanie” staje się swego rodzaju wyprawą w przeszłość, w głąb siebie i w otchłań rodzinnych niedomówień.

Na każdym kroku spotyka starych znajomych, którzy tworzą przedziwną mozaikę osobowości: nieustannie palącego skręty grabarza Marka (Peter Sarsgaard), pracowników barów szybkiej obsługi, czy naganiaczy systemów argentyńskich. Jednak każdy kolejny dzień nieubłaganie zbliża go do, za wszelką cenę unikanej i przez lata odkładanej, konfrontacji z ojcem. Zwykły zbieg okoliczności styka go też z Sam (Natalie Portman), dziewczyną, która jest obdarzona wszystkim, czego „Large’owi” brakuje.

Powrót do Garden State znalazł się w oficjalnej selekcji Sundance, Los Angeles Festival i US Comedy Art Festival. Na festiwalu filmowym Maul podbił serca widzów i otrzymał nagrodę publiczności. 

W filmie występują Zach Braff (także reżyser filmu), Natalie Portman (Bliżej, V jak Vendetta), Ian Holm (Władca Pierścieni, Aviator), Peter Sarsgaard (Kinsey, Elegia).

PRZYJEŻDŻA ORKIESTRA | BIKUR HA-TIZMORET
reż. Eran Kolirin, Izrael/Francja/USA 2007, 87'

TERMINY POKAZÓW:
piątek, 17 lipca, godz. 21.00
(N)
sobota, 18
 lipca, godz. 17.30 (N)
niedziela, 19 lipca, godz. 22.00
(C)
 
zwycięzca 23. Warszawskiego Festiwalu Filmowego
zdobywca Nagrody Publiczności

MFF w Cannes 2007:
nagroda FIPRESCI w sekcji Un Certain Regard, Un Certain Regard - szczególne wyróżnienie Jury
Europejskie Nagrody Filmowe 2007: europejskie odkrycie filmowe roku, najlepszy aktor - Sasson Gabai

Przyjeżdża orkiestra
to oryginalna i opowiedziana z wyjątkowym humorem historia egipskiej orkiestry, która zagubiła się w Izraelu. Zespół miał zagrać na uroczystym otwarciu centrum kulturalnego. Niestety, nikt nie odebrał muzyków z lotniska, ci więc decydują się znaleźć drogę sami...

Film ten, przywodzący na myśl dzieła Emira Kusturicy, to żywiołowa, pełna egzotycznego uroku i absurdalnego humoru opowieść z nieokiełznaną orientalną muzyką w tle. Komedia, romans i szczypta nostalgii w energetyzującej pigułce.

Reżyser o swoim filmie: Przyjeżdża orkiestra jest swego rodzaju hołdem dla świata, który już odchodzi w niepamięć i moich wspomnień o nim. Perypetie zagubionych w betonowym, sennym miasteczku muzyków pokazują ważne sprawy w sposób ciepły, z sympatią do nieudacznych bohaterów, ale też z dużą ironią.

SPOTKANIA NA KRAŃCACH ŚWIATA | ENCOUNTERS AT THE END OF THE WORLD
reż. Werner Herzog, USA/Wielka Brytania 2007, 99'

TERMINY POKAZÓW:
piątek, 17 lipca, godz. 16.00
(C)
sobota, 18
 lipca, godz. 22.15 (C)
niedziela, 19 lipca, godz. 19.30
(N)
 
Oscary 2009: nominacja - najlepszy film

Werner Herzog wyruszył z ekipą filmową na Antarktydę, gdzie nakręcił dokument ukazujący tamtejsze niezwykłe krajobrazy.
Antarktyda w filmie Herzoga znajduje nowy wymiar i znaczenie.

Południowe krańce naszego świata są magnesem dla plejady gwiazd nauki, którym znudziła się postindustrialna cywilizacja codzienności. Lodowy kontynent działa jak magnes na wszelkiego typu utalentowanych dziwaków, odszczepieńców i nałogowych marzycieli.

Reżyser stawia pytania o to, kim są, jakie są ich marzenia. Jego bohaterowie są dość ekscentryczni. Elektryczne gitary na dachu stacji naukowej oddalonej o dziesiątki kilometrów od głównego miasteczka, to tylko jeden z wielu przykładów ich indywidualizmu. Hydraulik, wywodzący się z królewskiej rodziny Azteków, czy filozof pracujący jako operator koparki, to inny przykład elitarności tego miejsca. Swoboda, z jaką o swojej pracy i jej wyjątkowym charakterze opowiadają, fascynuje i odzwierciedla ich wewnętrzną wolność.

W filmie jest wiele momentów, w których Herzog przekształca tajemnicze podwodne dźwięki i obrazy zebrane na Antarktydzie w świat jakby z obcej planety. Natura w jego filmie jest niemym i pełnym dostojeństwa uczestnikiem dziwnej ludzkiej krzątaniny. Po latach poświęconych na fabularne i dokumentalne filmowanie niedostępnych społeczności (Aguirre, gniew boży, Fitzcarraldo), Spotkania na krańcach świata jest więc oczywistą konsekwencją twórczej drogi Wernera Herzoga. Antarktyda była też ostatnim kontynentem, na którym jeszcze nie realizował filmu.

Sposób przedstawiania przyrody Bieguna Południowego i łączenie go ze specyficzną ścieżką dżwiękową dają poczucie zbliżania się do tajemnicy. Na początku filmu dowiadujemy się, że nie będzie to kolejny film o pingwinach. Jednak pewien zagubiony pingwin odciśnie piętno na tym filmie.

WIERNY OGRODNIK | THE CONSTANT GARDENER
reż. Fernando Meirelles), USA/Niemcy/Wielka Brytania 2005, 129'

TERMINY POKAZÓW:
poniedziałek, 20 lipca, godz. 22.00
(C)
środa, 22 lipca, godz. 15.00 (N)
czwartek, 23 lipca, godz. 20.00 (C)

Oscary 2006: najlepsza aktorka drugoplanowa - Rachel Weisz
- 3 nominacje: najlepszy scenariusz- Jeffrey Caine, najlepsza muzyka - Alberto Iglesias, najlepszy montaż
 
Złote Globy: najlepsza aktorka drugoplanowa
- 2 nominacje: najlepszy film - dramat, najlepsza reżyseria
Nagrody Brytyjskiego Przemysłu Filmowego BAFTA: najlepszy montaż
- 8 nominacji, m.in.: najlepszy film, najlepsza reżyseria, najlepszy aktor, najlepsza aktorka, najlepszy scenariusz adaptowany, najlepsze zdjęcia

Adaptacja thrillera Johna le Carré'a w mistrzowskim wykonaniu Fernando Meirellesa, reżysera Miasta Boga i Miasta ślepców. W głównych rolach filmu występują Ralph Fiennes (LektorPająk) i Rachel Weisz (Jagodowa miłość i Źródło).

W zapomnianym przez Boga i ludzi północnym rejonie Kenii znaleziono zwłoki brutalnie zamordowanej Tessy Quayle (Rachel Weisz), błyskotliwej i przebojowej aktywistki. Głównym podejrzanym staje się jej towarzysz podróży, lokalny doktor, który przepadł bez wieści, a znalezione dowody wskazują, że była to zbrodnia w afekcie. Sandy Woodrow (Danny Huston) i Sir Bernard Pellegrin (Bill Nighy) oraz inni członkowie Brytyjskiej Wysokiej Komisji są pewni, że ich kolega, pozbawiony ambicji i flegmatycznie usposobiony Justin Quayle (Ralph Fiennes), ich uznaniu pozostawi rozwiązanie nieprzyjemnej sprawy śmierci jego żony. Nie mogli się jednak bardziej pomylić....

Wykorzystując konwencję melodramatu i kryminału szpiegowskiego Wierny ogrodnik obnaża mechanizmy nadużyć władzy, podnosi problem zbiorowej społecznej odpowiedzialności i gigantycznych zysków jednego z największych sektorów biznesu: przemysłu farmaceutycznego.

Filmy prezentowane w ramach przeglądu LETNIE TANIE KINOBRANIE.

ZAPRASZAMY!


BILETY na wszystkie filmy TYLKO 6 ZŁ!
 

Bookmark and Share