Nagrody Guldbagge 1963 - nagroda dla najlepszej aktorki (Ingrid Thulin), za najlepszą reżyserię i najlepszy film
Ester (Ingrid Thulin) i Anna (Gunnel Lindblom), dwie siostry, którym towarzyszy syn jednej z nich - 10-letni Johan (Jörgen Lindström) - wracają z wakacji pociągiem do Szwecji. Choroba Ester zmusza kobiety do przerwania podróży w nieznanym kraju, w którym panuje stan wojenny. Zatrzymują się w ogromnym i niemal opustoszałym hotelu. Pustka i ponura atmosfera miejsca udziela się siostrom, reprezentującym dwie strony ludzkiej natury - Anna jest hedonistyczna i zmysłowa, Ester intelektualna i opanowana. Te różnice eskalują i prowadzą do konfliktu.
W tym mrocznym i niepokojącym filmie Ingmar Bergman tworzy emocjonalną atmosferę, jaka towarzyszy konfrontacji człowieka z nieznanym. To, co dziwne, tajemnicze, pociągające, jest także wieloznaczne, obce i pełne grozy. Film przypomina rodzaj sennego koszmaru. Wizja Bergmana łączy się z wyjątkową jak na początek lat 60. otwartością i gwałtownością scen erotycznych - film przyjęto w aurze skandalu.
Tytułowe „milczenie” odnosi się do milczenia Boga i kryzysu wiary, któremu reżyser dał wyraz w filmach Siódma pieczęć, Jak w zwierciadle czy Goście Wieczerzy Pańskiej. Sam Bergman mówił o głównym konflikcie tego filmu: „to tumult, jaki powstaje pomiędzy ciałem i duszą, kiedy nie ma Boga”. Milczenie stanowi zwieńczenie bergmanowskiej trylogii będącej niezwykłą w kinematografii manifestacją artystycznej swobody i odwagi.
Prezentowany w ramach festiwalu Letnie Tanie Kinobranie 2024
- Tydzień 9: Neptun | Kultowe Kinobranie.
Wcześniej w ramach cyklu Letnie Tanie Kinobranie 2012, tydzień 9: Wszystko o kobietach.