Tramwaj + Trzy kolory: Czerwony reżyseria: Krzysztof Kieślowski czas trwania: 104 min. info: 10. Festiwal Miłosza

TRAMWAJ | TRAMWAJ
(Krzysztof Kieślowski) PL 1966, 5’

Pierwsza szkolna etiuda Krzysztofa Kieślowskiego. Niema opowieść o dwójce nieznajomych.

Młody chłopak opuszcza prywatkę, wsiada do nocnego tramwaju, gdzie z początku zaskakuje go widok grupy kontrolerów (najwidoczniej kończą zmianę i zmierzają do zajezdni), zaś po skasowaniu biletu jego uwagę przykuwa siedząca samotnie dziewczyna. Po wyjściu na przystanek, przez chwilę obserwuje odjeżdżający skład (pasażerka zasnęła i została w środku), by ostatecznie rzucić się za nim w pościg.

TRZY KOLORY. CZERWONY | TROIS COULEURS: ROUGE
(Krzysztof Kieślowski) PL 1994, 99’

MFF w Vancouver: Nagroda Główna “Air Canada”
MFF Camerimage 1994: Srebrna Żaba (Piotr Sobociński)
Nagroda im. Georgesa Meliesa, 1994
Oscary 1994: Nominacje w kategorii reżyseria (Krzysztof Kieślowski), scenariusz oryginalny (Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz), zdjęcia (Piotr Sobociński)
BAFTA 1994: Nominacje - najlepszy film, reżyseria, scenariusz oryginalny, rola kobieca
MFF w Valparaiso 1994: Nagroda Główna
Cezary 1994: Nominacje - najleoszy film, rezyseria, pierwszoplanowa rola męska, pierwszoplanowa rola kobieca, scenariusz, muzyka
Złote Globy 1994: Nominacja - film obcojęzyczny

Braterstwo dusz połączyło niedobraną parę: dwudziestoletnią modelkę i emerytowanego sędziego, w ostatniej części słynnej trylogii Krzysztofa Kieślowskiego Trzy kolory. Valentine (imię znaczące, niczym tytułowa czerwień) to dziewczyna wciąż niespokojna, poszukująca miłości i aprobaty, osamotniona mimo masy kręcących się wokół niej ludzi.

W drodze na jakieś spotkanie przez nieuwagę potrąca psa, ale nie potrafi przyznać, że zajmuje się nim z troski o własny spokojny sen. Niepewność, wahanie i potrzebę bliskości w lot wyczuwa właściciel czworonoga, którego codzienność wypełnia podsłuchiwanie rozmów sąsiadów. Jako sędzia decydował on o przeznaczeniu oskarżonych. Teraz pragnie pozostać tylko biernym, ale wszechwiedzącym obserwatorem. W swoim tajemniczym, metaforycznie ujętym ostatnim dziele poddaje Kieślowski drobiazgowej analizie moralność i samoświadomość swoich bohaterów. Ich losy, wyznaczone nieuniknionymi zbiegami okoliczności, są ciasno ze sobą splecione, tworząc głęboki i wielowarstwowy obraz współczesnego świata.

ZWIASTUN: