|
Kłopotliwy człowiek
tytuł oryginalny:
Den brysomme mannen
reżyseria: Jens Lien
czas trwania:
95 min. |
MFF w Cannes 2006
nagroda krytyków - Jens Lien
Norweskie Nagrody Filmowe 2006:
najlepszy aktor pierwszoplanowy - Trond Fausa Aurvaag
najlepszy reżyser - Jens Lien
najlepszy scenariusz - Per Schreiner
nominacja: najlepszy film
MFF FANTASPORTO 2006
nagroda specjalna
Festiwal Filmów Fantastycznych w Gerardmer
Grand Prix
nagroda krytyków
nagroda Jury
Błyskotliwa satyra na skandynawskie społeczeństwo dobrobytu. Surrealistyczna dystopia inspirowana Rokiem 1984 i Nowym wspaniałym światem.
40-letni Andreas (Trond Fausa Aurvag) przyjeżdża do miasta nie pamiętając, jak i dlaczego się w nim znalazł. Czekają na niego praca, mieszkanie, a nawet żona. Jednak wkrótce Andreas zaczyna odczuwać, iż coś jest nie tak z miejscem, do którego trafił. Otaczający go ludzie wydają się być zupełnie wyprani z emocji porozumiewają się za pomocą sztucznych uprzejmości, a wzorcowe miasto wygląda jak wyjęte z katalogu IKEA.
Coraz wnikliwiej zaczynają Andreasa obserwować tajemniczy "opiekunowie", dbający o to, by miasto wyglądało czysto i schludnie. Andreas próbuje uciec z miasta, ale okazuje się, że jest to niemożliwe. Poznaje Hugo, który tak samo tęskni za prawdziwym życiem. Hugo odnalazł jednak pęknięcie w ścianie swojej piwnicy, z którego wydobywa się piękna muzyka i wspaniały, nęcący zapach, przywołujący na myśl wszystko to, czego w tym dziwnym miejscu brakuje. Może przez tą szczelinę można się przedostać na drugą stronę? Nowy plan ucieczki zaczyna kiełkować w ich głowach...
Film opisuje samotność w świecie pozornie wyposażonym we wszystko. To wizja społeczeństwa idealnego, które jednak w drodze do perfekcji utraciło coś najważniejszego. I stało się martwą społecznością.
Film w reżyserii Jensa Liena, twórcy Jonny'ego Vanga.
Dobra norweska satyra na konsumpcjonizm z fantastyką w tle. Konrad Wągrowski, Esensja.pl
Czerpiąc inspirację z Miltona, Kafki, Jacquesa Tati, Historii świata w 10 i ½ rozdzialach Juliana Barnesa oraz katalogu IKEA, ta surrealistyczna nowerska komedia mogłaby byś surrealistyczną wizją życia pośmiertnego, lecz wygląda niemal jak codzienność w państwach Skandynawii. Steve Rose, The Guardian
Oryginalny, sprawnie zrealizowany i bardzo zabawny film. Opowiada o samobójstwie, egzystencjalnej pustce w gustownie udekorowanej przestrzeni w kolorach głębokiej szarości i błękitu. Wizualny aspekt filmu jest niesamowity - wizja grzecznego, dobrze wychowanego utopijnego towarzystwa jest naprawdę przerażająca. Wendy Ide, The Times
Film prezentowany w ramach przeglądu Letnie Tanie Kinobranie, tydzień 1: Wielka cisza, Pusty dom - i inne dotknięcia nieznanego.
TRAILER (oryginalny z angielskimi napisami):
